Imię dostał adekwatnie do sytuacji w jakiej został znaleziony. Koczował kilka mroźnych dni śpiąc na poboczu drogi w małej miejscowości. Zmarznięty i głodny. Sopelek chociaż już dziadeczek, przygłuchy, niedowidzący i ze sporymi brakami w uzębieniu, ale radości i woli życia może mu pozazdrościć niejeden młody pies. On się cieszy dosłownie wszystkim, miską podanego jedzenia, czystym kocykiem. Cieszy się rzeczami, które dla nas opiekujących się psami zdają się być oczywiste. Chodzi za człowiekiem jak cień. Wesoły, uległy, dobrze dogaduje się z innymi psiakami. Wdzięczny, starszy, dobry pies, ale z domem na resztę życia może być trudno. Sopelek w tej chwili mieszka w okolicach Krakowa. Obowiązuje umowa adopcyjna. Tel.