Na imię mam Edek, tak przynajmniej wołały na mnie dzieci z podwórka, urodziłem się niecały rok temu z dwoma siostrzyczkami. Pewnego dnia mama nie wróciła, poszedłem jej szukać i zgubiłem się. Znalazłem otwarte okienko w jakiejś piwnicy, gdzie dobrzy ludzie pozwolili mi spać a nawet przynosili jedzenie. Chciałbym mieć domek i swojego człowieka, którego mógłbym kochać całym sobą. Lubię się przytulać, jestem oswojony, zaszczepiony a Pani, która mi pomaga powiedziała, że jestem najgrzeczniejszym kotkiem na świecie. Proszę zabierzcie mnie i pokochajcie.... Edek