Kolejna historia o ludzkiej bezmyślności, braku empatii i jakichkolwiek ludzkich uczuć. Pewnego wrześniowego dnia pięć malutkich kociąt zostało zabranych od mamy i porzuconych w szczelnie zaklejonym kartonie. Nie trudno sobie wyobrazić co mogły czuć takie maluszki bez mamy, głodne, zziębnięte i wystraszone zamknięte w ciemnym pudle, bez możliwości wyjścia. Jakim trzeba być „człowiekiem”, żeby zrobić coś tak bezdusznego. Może niektórych to zdziwi, ale zwierzęta, tak jak i ludzie, również odczuwają strach, zimno, ból i cierpienie. Tak właśnie czuło się w ten wrześniowy, zimny dzień pięć kociaków. Miały one dużo szczęścia, bo po tak tragicznych przeżyciach w końcu trafiły do azylu. Parę dni zajęło nam oswajanie kociąt, nauka jedzenia z miseczki oraz załatwiania się do kuwety. Nie to było jednak najtrudniejsze. Maluchy musiały poczuć, że dotyk człowieka, jego obecność to nic złego, że człowiek powinien kojarzyć się z przyjemnym głaskaniem, troską i poczuciem bezpieczeństwa. W tej chwili mają około trzech miesięcy i są gotowe do adopcji. Potrafią korzystać z kuwety, same jedzą, a co najważniejsze zaufały człowiekowi. Uwielbiają głaskanie, pieszczoty i kontakt z ludźmi. Kocięta zostały odpchlone, odrobaczone i zaszczepione, posiadają też książeczki zdrowia. Wprawdzie nie są to koty brytyjskie, perskie lub inne rasowe, ale są to kocie maluszki, które będą nas kochać tak samo, a nawet bardziej za okazane uczucie, miłość i bezpieczny dom. Nie pozwólmy na to, aby te kocięta pozostały na zawsze w azylu, bez swojego człowieka i szansy na kochający dom. Szukamy dla nich opiekunów, którzy nie pozwolą, aby stała im się więcej krzywda. Wszystkich zainteresowanych adopcją, dla których nie jest ważna rasa i pochodzenie kota, tylko fakt, aby je kochać i stworzyć im bezpieczny dom, prosimy o kontakt telefoniczny pod numerami telefonów: - lub .

Stowarzyszenie Pomocy dla Zwierząt "Azyl na Koziej" w Świebodzinie