Na początku było pudełko na dokumenty. Następnie pojawił się Stefan i pudełko zyskało nowy cel swego istnienia: służyć nowemu Panu. I tak oto dokumenty zostały odniesione w kąt, Stefan zaś rozpoczął królowanie w Małym Pokoju, śpiąc dzielnie i obserwując swe tereny z wysokości. Jak widać z powyższej historii, Stefan to kot w pełni tego słowa znaczeniu. Cztery bure łapy, para uszu i wyjątkowo nie drapieżny i nie morderczy instynkt przytulanki dopełniony tu został przeświadczeniem o swojej - jako Kota - wyższości nad wszystkimi innymi. Jego władza jest jednak z tych łagodnych - gładzić, smyrać, przytulać, za uchem drapać i łaska spłynie na każdego. Jak tu nie wielbić? A skoro już przy wielbieniu jesteśmy... Stefan kocha dwie rzeczy: jedzenie i - nie, nie Ciebie - błękitny kocyk, który otrzymał tuż po przygarnięciu. Nie mamy serca pozbawiać go jego schedy, więc gdzie Stefan, tam i koc. Czy brzmi to dziecinnie? A i owszem. Nasz pięciolatek jednak perfekcyjnie łączy w sobie cechy dorosłego kota i małego kociaczka; z chęcią pobawi się sznurkiem lub Twoją sznurówką tylko po to, by po chwili ułożyć się w zagłębieniu Twojego obojczyka i zasnąć, mrucząc cichutko z godnością starego kocura. Kocurek jest wykastrowany i zaszczepiony, posiada książeczkę zdrowia, szukamy mu domu z bratem Olkiem, choć nie jest to warunek konieczny. Stefan jest podopiecznym Fundacji “Stawiamy na Łapy”. KONTAKT W SPRAWIE ADOPCJI: Gerta – , tel.