Kotem jestem, co na podwórku się urodził, pośród innych kocich istnień. Zziębniętych, schorowanych, nikomu nie potrzebnych. Co błagalnie ocierał się o ludzkie niejedno ciało, by ktoś mnie uratował, wyrwał z bezdomności. Wszystko na marne, wszystko na próżno… Aż uratowali mnie w czarnych mundurach ludzie, co na ramieniu noszą niebieską łapkę wyhaftowaną… Dostała imię Uszka, bo nie ma kawałka uszka. Kiedy trafiła pod opiekę inspektora OTOZ Animals była zapchlona, wychudzona, odwodniona. Rozpoczęła się walka z kocim katarem. Mała Uszka ledwo uszła...z życiem. W bezpieczne miejsce zabrała jeszcze strach przed człowiekiem. Małą dzikość z obawy przed ludzkim dotykiem. Po kilku tygodniach jest już jednak lepiej. Wciąż jednak trzeba powalczyć o jej zaufanie. Czteromiesięczna Uszka bez uszka szuka spokojnego domu! Człowieka co cierpliwością ją obdarzy.