Katiego poznaliśmy w 2012 roku, trafił do schroniska, ponieważ jego opiekunka zachorowała i czekał ją szpital. Po jakimś czasie opiekunka ta odebrała swojego ukochanego kotka, jednak jej stan zdrowia z czasem się pogorszył i w 2014 roku Pani Katiego umarła... Smutna historia kochającej się dwójki, którą rozdzieliła śmierć. Kati wrócił do nas. Pięcioletni wówczas, duży, czarny Pan Kot. Szczęśliwie znalazł nowy domek. Niestety. Po dwóch latach, bajka znów kończy się smutno... Nowy opiekun Katiego choruje i nie jest w stanie się nim już opiekować. Kati ponownie wrócił do nas, nie ma już domu... Ale nie poddaje się. Nie odrzuca uśmiechu, ludzi, nadziei na radosne, fajne życie. Wierzy, że się ułoży, ten jeszcze jeden raz; nie rezygnuje ze szczęścia. Wystarczy podejść do jego klatki, otworzyć ją, by przekonać się, że... To cudowny, kochany, potulny, szukający ciepła miś. Kocha i chce być kochanym. Uwielbia się przytulać, dużo mruczy, lgnie do ludzi, barankuje do ręki. Przyjaciel na dobre i złe. Naprawdę fajny, przemiły kot. Delikatny, czuły, ufny. Spokojny, zrównoważony, idealny na kolana i do łóżka na poduszkę. Ma spore gabaryty, poczciwy wygląd i mądrość w oczach. Marzy o miłości, nic więcej nie potrzebuje, tylko trochę uwagi i żeby po pogłaskać i przytulić i żeby więcej już ukochany człowiek nie znikał, nie odchodził. Kati ma 7 lat, jest wykastrowany, zaszczepiony, zaczipowany. Do trzech razy sztuka... szukamy nowego domu. Domu spokojnego, niewychodzącego, już na zawsze. Kati w domach był jedynym zwierzęciem, ale z naszych obserwacji wynika, że raczej nadaje się na dokocenie. Jego numer to K48/16. Kontakt w sprawie adopcji: /