LUDWIK błąkał się samotnie kilka zna zamknięcia i nie może sobie poradzić w schroniskowej rzeczywistosciGryzie kraty, uderza w furtkę boksu, za wszelką cenę próbuje się wydostać.Odebrano mu sens życia, jedyne co było ważne, co było zawsze i nigdy nie opuszczało - WOLNOŚC ..Swiat bez krat ..Z każdym dniem coraz bardziej otwiera się na człowieka, nabiera zaufania, próbuje spacerować.Schronisko i hałas są jednak dla niego wyrokiem. Ludwiś potrzebuje spokoju i człowieka, który będzie z nim pracował.Ludwik musi mieszkać w domu, ponieważ pozostawiony sam może uciec.Psiak akceptuje dzieci.Dogada się ze stonowaną suczką i bardzo spokojnym wydajemy psów do budy, kojca i na łań znamy ich stosunku do kotów, a także do zwierząt gospodarskich