Ta suczka nie ma nawet imienia. Ma za to dziurawą budę bez garści słomy, ciasny kojec pełen odchodów oraz właścicieli, których się boi i którzy jej nie chcą. Gdyby nie fundacja pro-zwierzęca, nie miałaby też co jeść.
Kiedy po sterylizacji wróciła do gospodarstwa schyliła głowę i schowała się w budzie. Wie, że jest niekochana i niechciana. I zawsze sama.
Sunia jest nieco mniejsza od owczarka niemieckiego, ma krótką sierść i podpalane umaszczenie. Jest łagodna, uległa i bardzo, bardzo potrzebuje kontaktu z człowiekiem. Na pewno doskonale odnajdzie się w domu z ogrodem.
Suczka ma około trzech lat, jest wysterylizowana.
Kontakt: Krystyna, tel.