Jestem 1,5 rocznym… Przecinkiem. Imię dziwne? Ależ nie. Przecinek to zgrabny znak, zawijasek, który zapewnia, że po nim można się spodziewać czegoś więcej. Otóż JA taki właśnie jestem! Wdzięczna postawa, jęzor bujający się z lewa na prawo w rytm wygibów, świrowania, wariowania i płatania figli. Do tego, mili Państwo, absolutnie urokliwe uszyska, kształt łapek, który, nie wiedzieć czemu u wszystkich ludziuuuf wywołuje uśmiech. Ach, zapomniałbym… ponoć w moich migdałowych brąz – oczkach odbija się caaały świat! Nie zdradźcie mnie, że o tym Wam opowiedziałem, tym bardziej nie zdradźcie, że… podsłuchałem tego wszystkiego u moich obecnych opiekunów. Ostatnim rzutem na taśmę udało mi się wybrnąć z kierunku na… schronisko. Miałem szczęście, a jakże! Jestem zdrowy niczym byk (odrobaczony, wykastrowany – a fuj, zaszczepiony)! Zapewniam, że ta prawdziwa męskość wciąż czai się w zakamarkach mojej psiej duszyczki. Nie wiem, czy lubię koty, naprawdę nie wiem za to wiem, że lubię inne psy, bo fajnie się im przewodzi i gra w stadzie pierwsze skrzypce. Czy ja mam jakieś wady? Nooo… hm… czy to wada, że roznosi mnie energia? Czy człowiek na drugim końcu smyczy wlecze się jak ślimak i wtedy czuję, że muszę pociągnąć? W aucie, o tak, w aucie czuję się znakomicie. Nie sadzają mnie jeszcze za kierownicą ale cóż szkodzi mieć marzenia? Szybko się uczę, spryciula ponoć ze mnie ale czegóż się nie robi, by zadowolić „dwunożnych” i zbierać same pochwały!? Krótko mówiąc lubię się uczyć nowości i uczę ich szybko! Ci, którzy wiernie sekundują moim losom poszukują dla mnie aktywnego, doświadczonego i odpowiedzialnego domu. Słuchy chodzą, że ma być wprawiony w opanowywaniu takiego sowizdrzała jak ja. Phi… to już są chyba pomówienia!!! A… może to właśnie Ty wyciągniesz rękę do telefonu, zadzwonisz i powiesz, że całe życie pragnąłeś takiego Przecinka i tym samym wspólnie postawimy osławioną kropkę nad „i”?
Danymi kontaktowymi w sprawie adopcji Przecinka są: p. Agnieszka