Wizyta w schronisku to dla wielu ludzi smutne doświadczenie. Setki psich oczu i nosków wciśniętych między kraty, błagających - spójrz na mnie, wybierz mnie, proszę...

Ted mieszka w kojcu ginącym wśród dziesiątek innych. Mało kto zachodzi aż tak daleko... zbyt wiele smutku, tęsknoty i samotności wylewa się na człowieka stąpającego po schroniskowej ziemi.

Ted mimo wszystko wciska pyszczek między kraty i czeka... Czeka bo wierzy, że ktoś go wypatrzy i podaruje dom? Czy czeka bo nie pozostało mu już nic innego? W kojcu poza dziurawą budką i pustą miską nie ma nic... Nie ma miękkiego kocyka, gumowych zabawek, nie ma kapci ukochanego Pana, które mógłby przynosić każdego ranka. Nie ma tu też radości, nadziei wiary w lepsze jutro. Z każdego kąta wyziera jedynie bieda i okrutna tęsknota za ciepłem ludzkich ramion.

Ted w swoim życiu wiele szczęścia nie zaznał. Znaleziony na ulicy, poturbowany, wyczerpany, głodny i spragniony został zabrany do schroniska. Jego błagalny wzrok prosił o ratunek... Oceniono, że urodził się prawdopodobnie około 2010r.

Każde odwiedziny wolontariuszy są dla niego odskocznią od okrutnej codzienności. Kontakt z ludzką dłonią to najcudowniejsza chwila w życiu. Ted to niezwykła duszyczka, pieszczoszek i przytulas, który człowieka kocha ponad wszystko. Zawsze był energicznym pieskiem, uwielbiał spacery, długie i rozmowne. Dziś traci już wiarę że życie ma sens. Coraz ciężej jest wyjść z budki i kolejny dzień stać przy kracie w oczekiwaniu...

Ted bardzo pilnie potrzebuje kochającej rodziny, która przywróci mu radość i chęci do życia. Potrzebuje kogoś, z kim dumnie będzie mógł kroczyć przez życie. Kogoś kto zrozumie jego psie potrzeby, troski, lęki i marzenia. Czy jest wśród Was dobra dusza, która podaruje naszemu Tedzikowi opiekę, troskę i miłość jakiej to cudne stworzonko nie zaznało?

W schronisku nie możemy zrobić dla niego nic więcej - zaszczepiliśmy, odrobaczyliśmy, daliśmy budkę i miskę... Bezpieczny kącik w domu i w sercu musisz podarować mu Ty...

Psiak mieszka w Przytulisku w Busku-Zdroju, ale prosimy, nie rezygnuj z jego adopcji tylko dlatego, że mieszkasz daleko. Zadzwoń mimo wszystko, a razem zastanowimy się jak dowieźć go do Ciebie. Przecież to tylko kilometry...

Zadzwoń, czekamy na Twój telefon: po godzinie 17tej