Za tym pięknym futerkiem i uśmiechniętą mordką, skrywa się paniczny lęk… Dixon trafił do schroniska kilka miesięcy temu. Wielu z nas, wolontariuszy, nawet nie wiedziało jego o istnieniu, bo Dixon praktycznie nie wychodził z budy. Był zupełnie dzikim psem. Socjalizację zaczęliśmy w lipcu, a początki nie były łatwe. Psiak w strachu przed człowiekiem chował się do budy, nie dawał do siebie podejść, przed dotykiem uciekał jak przed ogniem, nie dawał przekupić się smacznym jedzonkiem. W końcu udało się przypiąć mu obrożę, smycz i wynieść do lasku. Dixon zupełnie nie wiedział co robić, dlatego siedział w bezruchu, stres nie pozwalał mu nawet podejmować prób ucieczki. Z tygodnia na tydzień zauważaliśmy, że jest coraz bardziej zainteresowany otoczeniem, zaczął się rozglądać, nasłuchiwać, węszyć. Przyszła wreszcie przełomowa sobota, kiedy Dixon poszedł na swój pierwszy spacer! Jak jest obecnie? Dixon nadal chowa się do budy, nawet przed osobami, które zna. Oprócz tego, że wychodzi z nami na spacer, stał się trochę śmielszy i ciekawski, ale nadal pozostał nieufny, lękliwy i chłodny w kontakcie z człowiekiem. W lesie interesują go jedynie zapachy, unika głaskania i wyraźnie nie potrafi czerpać z tego przyjemności. Boi się praktycznie wszystkiego co jest w ruchu, rowerów, samochodów, mijanych ludzi z psami, hałasu czy nagłych ruchów. Gdy coś go wystraszy popada w panikę, próbuje wyrwać się ze smyczy i uciekać, dlatego trzeba zachować nadzwyczajną czujność. Szukamy dla Dixona bardzo odpowiedzialnej, spokojnej i doświadczonej osoby. Psiak nie nadaje się do dzieci. Jest niezwykle delikatny i wrażliwy. Koniecznością jest, aby Dixon nie był jedynakiem, ale miał psie towarzystwo, od którego będzie mógł się uczyć zachowań socjalnych - to jest dla niego najważniejsze. Dixona można poznać na sobotnich spacerach, na które zapraszamy!