Kiedy gasną oczy psa w schronisku, to tak jakby zgasło słońce... Cieżko jest patrzeć wrażliwemu człowiekowi na psi pyszczek wciśnięty między kraty, wyczekujący ratunku, który nie nadchodzi... Nasz Empir powoli się poddaje, traci swoją żywiołowość i radość życia. Niegdyś wiecznie rozmerdany ogonek i uroczy uśmiech na pysiu był jego znakiem rozpoznawczym. A dziś? Smutne, zrezygnowane oczka, pochylony pyszczek, podkulony ogonek. Całe dnie spędza siedząc samotnie w kącie kojca, za jedyny widok mając jedynie kraty i równie zrezygnowane oczy swoich towarzyszy niedoli. To młody psiak, urodzony orientacyjnie w 2011/12, serca nam pękają, że marnuje młodość w tak okrutnie przygnębiającym miejscu. Ciepło ludzkich ramion wlewa mu w serduszko choć odrobinę nadziei, że znaczy coś dla nas, że nie jest pozostawiony sam sobie. Kiedy wtula pyszczek w dłonie wolontariuszy czuje się kochany i potrzebny - tylko wtedy nie jest jedynie schroniskowym numerem. Za murem schroniska to psiak nie do poznania - z każdym krokiem chłonie wolność, którą człowiek mu odebrał. Schronisko jest więzieniem, ale skazańcy są niewinni - to ludzki brak odpowiedzialności zamknął ich kratami. Empir potrzebuje troskliwej rodziny, która zapewni mu ruch, którego tak bardzo mu brakuje w ciasnym kojcu. Ten uroczy duszek z każdym dniem w schronisku gaśnie coraz mocniej, ale to energiczna duszyczka lubiąca zabawę, przytulanie i mizianie po brzuszku. Kocha ludzi małych i dużych, młodszych i starszych. Często nie dogaduje się z innymi psiakami, co sprawia, że w tłumie psiego cierpienia jest jeszcze bardziej samotny. Zrobiliśmy dla niego co mogliśmy - zaszczepiliśmy, odrobaczyliśmy, daliśmy miseczkę i budkę. Ale zimą budka przecieka i zamarza, miseczka napełniana jest tylko raz dziennie marnym jedzeniem. Nie na takie życie zasługuje nasz Empirek... Prosimy, znajdź w swoim mieszkanku kącik dla psiego duszka. Za opiekę i ciepły dom odwdzięczy się wiernością i przywiązaniem, jakiego w swoim życiu człowiek nie doświadczy od drugiego człowieka. Empirek mieszka w Przytulisku w Busku-Zdroju, ale prosimy, nie rezygnuj z jego adopcji tylko dlatego, że mieszkasz daleko. Zadzwoń mimo wszystko, a razem zastanowimy się jak dowieźć go do Ciebie... To tylko kilometry - nie powinny stać na jego drodze do szczęścia. Zastanów się, porozmawiaj z bliskimi, zadzwoń! EMPIREK CZEKA... Kontakt: