W pażdzierniku 2008 r.do schroniskowego płotu zostaje przywiązany mały, młody piesek. Jest przerażony, boi się wszystkich i wszystkiego. Jego "wlaściciel" bo trudno tego człowieka nazwać opiekunem, nie traktował dobrze swojego małego przyjaciela. Wiemy, że nie miał łatwego życia. Gwałtowny ruch ręki powoduje, że Gustaw cały się kuli. Długi okres trwa akceptacja nowych warunków. Pierwsze próby wyjścia na spacer powodują ucieczkę w najdalszy kąt boksu. Na szczęście szybko poznaje ,że tutaj nikt nie chce go skrzywdzić. Dlatego za kolejnym razem już czeka na spacery. Powoli zaczyna się otwierać i pragnąć kontaktu z człowiekiem. Tak mijają miesiące i lata, a Gustaw dla odwiedzających schronisko jest niewidzialnym psem. Niestety od pewnego czasu Gustaw stał się smutny, osowiały, nie okazuje radości na widok człowieka.
Myśleliśmy, że jest chory, że coś go boli i stąd takie zachowanie. Okazało się jednak, że przyczyną takiego zachowania u Gustawa jest DEPRESJA. Jedynie w niedziele podczas spaceru Gustaw staje się bardziej ożywiony. Niestety na kolejny spacer musi czekać cały, długi tydzień. W schronisku ma marne szanse na tej pory mijały go setki ludzi i nikt nie zwrócił na niego uwagę .Pomóżmy Gustawowi znależć najlepszy, kochający dom, w którym będzie bezpieczny. Gustaw przebywa w zabrzańskim schronisku Psitul mnie.
Gustaw jest psem idealnym. Kocha ludzi. Zgadza się z innymi pieskami. Na dodatek jest psem posłusznym. Przychodzi na zawołanie. Ma ok.10 lat.W schronisku przebywa od ośmiu.

Tel.w sprawie adpocji Lidia