Na imię mam Inka. Jestem malutką, młodziutką, dziesięciomiesięczną suczką. Śliczna ze mnie dziewczynka z takim śmiesznym czekoladowym noskiem. Cóż mogę Wam o sobie powiedzieć? Skoro trafiłam do azylu, to znaczy, że moje życie nie było takie, jakie być powinno. Nie chcę jednak rozpamiętywać tego co było, bo to przykre wspomnienia. Ważne jest to co tu i teraz. Teraz jestem bezpieczna w azylu i tu czekam na kogoś, kto mnie pokocha i zabierze ze sobą do domu. Dla kogo nie będę tylko chwilową zachcianką, której można się pozbyć, jak się znudzi. Zostałam zaszczepiona, odrobaczona i wysterylizowana. Jestem bardzo delikatną i towarzyską suczką, która uwielbia kontakt z człowiekiem, głaskanie i przytulanie. Bardzo lubię też dzieci i zabawę z nimi. Czekam z utęsknieniem na kogoś, kto pokocha mnie od pierwszego wejrzenia i dla kogo będę najukochańszym psem na świecie. Pokocham wtedy mojego człowieka miłością bezgraniczną i bezwarunkową. Już raz straciłam dom, mam nadzieję, że więcej taka sytuacja już nie powtórzy. Nie chcę kolejny raz cierpieć, tęsknić i zastanawiać się dlaczego tak się stało. Marzę o takim opiekunie i takim domu, w którym będę bezpieczna do końca swoich dni. Stowarzyszenie Pomocy dla Zwierząt "Azyl na Koziej" w Świebodzinie