Często słyszymy to życiowe motto „ …. To Twoje życie , musisz je przeżyć sam ….” W przypadku człowieka słowo ‘sam’ nie oznacza samotnie. W przypadku psa, los nie pozwala mieć złudzeń. Sam, samotny, bezpański, bezdomny …umierający samotnie. Przepełnione boksy, wszechobecny zapach bezdomności, smutne oczy przepojone rezygnacją, setki łap opartych o kraty w nadziei na odrobinę zainteresowania, w oczekiwaniu na namiastkę szczęścia jakie odczuwają gdy zbliża się do nich człowiek. Człowiek podchodzi i odchodzi ,rozglądając się za młodymi, umiejącymi zwrócić na siebie uwagę psami…. A wśród nich jest Ona – Daisy. Już nie prosi, nie podchodzi do obcych, nie liczy na nic, a już z całą pewnością na opuszczenie azylu. Ile razy musiała wytrzymać na sobie litościwy wzrok człowieka, ile razy musiała patrzeć na pogardliwe machnięcie ręką „ to nie ten pies”, ile razy słyszała , że jest zbyt stara. Przyszedł moment, że Daisy wycofała się całkowicie, zaszyła się głęboko w swojej budzie ,znikając w niebycie. Pomału, na oczach przechodzących obojętnie, nie zwracających na nią uwagi ludzi, uchodzą z niej ostatnie iskierki życia A przecież kiedyś była kochana, rozpieszczana, była typowym psem kanapowym. Jej opiekunka niestety zmarła, przepisując dom na siostry zakonne/kościół. Oni dom chętnie przyjęli, ale psa niestety już nie... Miała wszystko, miłość , opiekuńczość i wielką troskę … od dawna nie ma już nic. Straciła wszystko co kochała, ale co gorsze, straciła też nadzieję, typowa depresja i typowe zachowania całkowicie zrezygnowanego psa. Mamy koszmarne czasy- lans młodości, urody, przebojowości w życiu. Ta fatalna moda przekłada się też na stosunek do zwierząt, liczymy jednak na cud. Ten cud może uratować kolejne psie istnienie, które poddaje się i bez naszego wsparcia, bez domu, nie ma szansy na przetrwanie. Jeśli ktoś z Państwa ogląda teraz zdjęcia naszej Daisy, to zapewne widzi starego, zniedołężniałego psa, który ma 100 lat !! Tak naprawdę, Daisy ma 7 lat , a to jej postępująca depresja, sprawiła, że od lata zmieniła się diametralnie. Sunia jest zaszczepiona, wysterylizowana i waży ok. 20-25kg. Prosimy o ratunek dla niej, o DOM , choć mamy świadomość, że takich apeli czytacie Państwo tysiące. Sami , patrząc na Daisy, tracimy nadzieję, ocierając tylko łzy bezradności i niemocy. Gdzie szukać, do jakich drzwi pukać, aby się otworzyły i dały ocalenie?? Ludzie mówią: „.. Nie ma większej przegranej w życiu niż przegapienie momentu, w którym mamy szansę pomóc drugiej, żywej istocie…. Może jest szansa, może ktoś z Państwa będzie tą osobą, która nie przegapi momentu i ofiaruje serce i dom naszej Daisy. Z nadzieją czekamy na kontakt w sprawie adopcji :