Marcysia – za co mnie spotkał taki los?...
Marcysia najprawdopodobniej miała kiedyś dom. Szuka kontaktu z człowiekiem, na spacerach lubi się oprzeć całym ciałem o nogi opiekuna. Jest nieśmiała, nie do końca wie po co ludzka ręka się do niej wyciąga, ale bardzo chce zaufać, bardzo chce, by nie zostawiać jej samej w schroniskowym boksie, który dzieli z nie do końca jej życzliwym psem.
Marcysia jest w schronisku zaledwie od 2 tygodni, a już widać jak źle znosi odosobnienie. Z jej oczu wyziera bezkresny, beznadziejny SMUTEK. Ożywia się tylko wtedy, gdy znajomy człowiek zbliża się do krat.
Sunia ma ok. 5 lat. Jest średniej wielkości, porównywalnej z labradorem. Jest niezwykle łagodna i spokojna. Ładnie chodzi na smyczy.
Marcysia potrzebuje, by ktoś jej dał szansę na normalność – zabrał do domu i otoczył opieką – tylko i aż tyle…
Kontakt