Mopik przeżył wielką traumę związaną z umieszczeniem go w schronisku. Wcześniej też chyba nie było lekko - okropnie bał się ludzi, smyczy, gwałtownych ruchów. Widać nie za dobrze kojarzył się Mopusiowi człowiek...

Jest pięknym, średniej wielkości, kruczoczarnym psiakiem, młodziutkim - ma dopiero około 3-4 lata. Nadal odczuwa lęk w stosunku do nieznajomych, ale widać postępy - przestał się bać pracowników schroniska i wolontariuszy - sam do nich podchodzi i pozwala się głaskać. Zaufanie jednak zajmuje mu trochę czasu, jest ostrożny, musi się porządnie przekonać, że nic mu nie grozi...

Mopuś powinien trafić do cierpliwych i odpowiedzialnych ludzi, którzy otworzą go na nowo na świat, nauczą, że człowiek nie stanowi zagrożenia, że smycz to nie żaden straszny potwór (psiak jest nieco... nietykalski) :) Najlepiej, gdyby zamieszkał w domu z ogrodem i tam, gdzie nie ma malutkich dzieci i gdzie mądry człowiek nie narzucał by się psu - musi mieć swoją przestrzeń i swobodę.

Pomóż Mopikowi, by jego życie przestało być wreszcie koszmarem i nieustannym lękiem. Niech mu będzie dane zaznać życia szczęśliwego psiaka... Tel.