„Mam na imię Cezar. Kilka kat temu zmarł mój ukochany opiekun. Dzięki pomocy dobrych ludzi dałem radę przetrwać najgorsze. Niestety wciąż mieszkam na opuszczonej posesji, której niegdyś pilnowałem. Pani, która mnie karmi i leczy przychodzi coraz rzadziej, bo sama choruje. Nie wiem ile mi jeszcze zostało, ale wiem, że w ten ostatni czas nie chcę być sam.”

Cezar to ok. 13-letni dziadzia, choć wciąż zachowuję się jak szczeniak. Kocha zabawę, długie spacery, szaleństwa z piłką i oczywiście pieszczoty, gdy przestaje się go głaskać zaczyna piszczeć i prosi o więcej. Niestety z wiekiem pogarsza się jego stan zdrowia, do tego szkodzą mu warunki, w których przebywa, sam na opuszczonej posesji. Przewlekłe zapaleni uszu i grzybica, nawet podleczone, wciąż nawracają, sprawiając mu ogromy ból, do tego praktycznie stracił słuch. Są też problemy skórne, towarzyszące mu od szczeniaka.

Cezar potrzebuje domu z ogrodem, w którym odpowiedzialny właściciel pomoże mu poradzić sobie z chorobą i podaruje mnóstwo miłości na ostatni czas. Nie może zostać przecież sam… Nie ma nic gorszego niż umieranie w samotności.

Kontakt - tel. (Kasia)