Czas mija niepostrzeżenie a ja nadal czekam na dom. Jak to możliwe że przez 3,5 roku swojego życia, tylko pół roku miałem dom :( Czym zawiniłem ? Moja ciocia powtarza mi często że ci ludzie nie byli mi pisani i jeszcze muszę poczekać. Ale jak długo?
Ciocia mówi że jestem fajnym, kontaktowym psiakiem. Bardzo lubię ludzi, jedynie obcych w pierwszej chwili muszę obszczekać żeby ich wyczuć. Mimo groźnej postury daleko mi do psów stróżujących, uwielbiam każdego, kto jest mi życzliwy. Bardzo pragnę czułości i uwagi, chciałbym mieć swojego człowieka, ciepłe ręce które będą gładziły mnie po głowie wieczorami, miły głos który powie mi -Pharellku już dobrze- gdy będę miał koszmary w nocy, kogoś kto otuli mnie kocykiem, gdy będzie mi zimno. Czy tak dużo wymagam ? Czy jestem aż tak brzydki, tak pospolity, że nie zasłużyłem na swój dom i swojego człowieka?


Z każdym chętnie się przywitam i pobawię, uwielbiam aportować, znam wiele sztuczek, np. robię piękne obroty i kręcę dupką gdy ciocia daje mi przysmaki. Potrafię grzecznie poczekać przy misce z jedzeniem, dopóki ciocia nie powie że już mogę jeść.


W domu cioci są jeszcze dwie psie dziewczynki, które lubię i z którymi chętnie bym się bawił, ale jedna z nich mnie nie toleruje bo jestem za duży. A ja tak bardzo chciałbym z nimi biegać! Uwielbiam gonitwy po podwórku. Oczywiście nie wszystkie psy lubię i nie każdego wpuszczę na mój teren, ale potrafię się dogadać, koty nie są dla mnie partnerami do dyskusji i z reguły każę im czmychać w kąt.
W domu tymczasowym mam też małą opiekunkę, którą bardzo pokochałem, poznałem ją gdy była w brzuchu cioci. Pola częstuje mnie biszkoptami i rozmawia ze mną. Do cioci przyjeżdża też 4-letni Kubuś, którego chętnie trącam nosem żeby zachęcić do zabawy.


Nie lubię burzy, wystrzałów, boję się wtedy bardzo. Nie lubię długo zostawać sam w domu, czasem coś spsocę, ale z reguły staram się być grzeczny. Lubię jeść, mam apetyt i chętnie wcinam wszystko, co ugotuje mi wujek :) Ciocia się śmieje, że robię zapasy tłuszczyku na zimę.
Kocham ciocię i wujka, kocham małą Polę, ale nie mogę z nimi zostać na zawsze. Ciocia pyta mnie czasem -Pharellku, kiedy znajdzie się domek dla Ciebie. Patrzę jej wtedy w oczy i spuszczam uszki, bo nie wiem.
Dlatego piszę do Was, z nadzieją że ktoś przeczyta mój list. Ciocia dba o moją profilaktykę, mam aktualne szczepienia, jestem odrobaczony, mam obrożę na kleszcze i chipa. Jestem wykastrowany.
Innymi słowy mam wszystko, tylko DOMU mi brak.
Jeżeli chciałbyś mnie poznać zadzwoń cioci, chętnie cię przywitam, a ciocia opowie o moich niewątpliwych zaletach