ORKA - kiedy w kojcu schroniskowym zapraszała nas do zwrócenia na nią uwagi i wyprowadzenia na zewnątrz, byłyśmy przekonane, że jest tu świeża. Bo i energiczna, i z ogonem wywijającym młynki, i pełna zapału do życia, które, tak myślałyśmy, przetrąciło jej się całkiem niedawno. Nic bardziej błędnego. Czas odsiadki Orki za kratami przelicza się w latach, w długich latach, a biorąc poprawkę na krótkie psie życie, można powiedzieć, że prawie całe ma zmarnowane. Jak dobrym trzeba być psem, aby po tylu latach ciągle pamiętać, do czego służy człowiek? Że do głaskania, do przytulania, że z człowiekiem wiąże się to, co dla psa najlepsze? I ile trzeba mieć w sobie siły, będąc psem, aby być najszczęśliwszym na świecie, mogąc po tylu latach skupić na sobie uwagę ludzi przez kilka minut? Tak, jakby nie istniało to, co przedtem: opuszczenie, rozczarowanie, tęsknota. Uwierzcie: dla Orki nie istniało, bo kiedy przytuliła się, podała łapę - sprawiała wrażenie psa, który odnalazł dom. Ma za sobą pięć, a może sześć lat schroniskowej beznadziei. I coraz mniej lat do nadrobienia tego. A, głupia, wierzy w to bezgranicznie. Orka ma ok. 8 lat. W schronisku przebywa od 2011r. KOJEC: II - 35 NR: 2197 Pies przebywa w Radysach. Kontakt: (e-mail DO WOLONTARIUSZY), TEL. DO SCHRONISKA (w godz. 10-16): Przed przyjazdem do schroniska prosimy zadzwonić i upewnić się, czy konkretny pies nadal tam przebywa (podając imię, kojec i numer) POMAGAMY W TRANSPORCIE