Gdy Platon trafił do schroniska pomyśleliśmy, że z taką urodą i wesołą iskierką w oczku szybko znajdzie swoje szczęśliwe miejsce na Ziemi. Myliliśmy się - minął ponad rok, a o Platona nikt nawet nie zapytał. Dlaczego telefony milczą? Czy naprawdę nie ma na tym świecie dobrej duszy, która jest w stanie podarować mu dom jakiego nigdy nie miał? Platon to bardzo piękny i wesolutki młodziak - orientacyjnie urodził się w roku 2012/13. Serca wypełnia nam gorycz, bo z każdym dniem za kratami jego radość i wiara w lepszą przyszłość uciekają jak piórko na wietrze... Schronisko powinno być jedynie krótkim przystankiem w drodze do prawdziwego życia. Bo czymże jest życie za kratami? Codziennie ten sam widok - biedy, samotności i tęsknoty. Co wieczór zimna buda, co noc sny o ciepłym kocyku i troskliwych ramionach. Tak grzeczny, tak towarzyski i spragniony ludzkiej czułości psiak jest schowany przed światem za wysokim murem, z dala od ludzkich oczu i serc. Bo nikt nie chce patrzeć na psie cierpienie, każdy udaje, że to miejsce to biała plama na mapie... Platon to psiak niezwykle pogodny, zawsze chętny na spacer i zabawę z człowiekiem, z innymi zwierzakami. Ale jego oczka mówią wiele - można je czytać jak książkę - smutną i przygnębiającą. Platon szuka domu, w którym będzie mógł znów uwierzyć, że zasługuje na szczęście, bezpieczeństwo i szacunek. Będzie wiernym przyjacielem. On nigdy nie przestanie Cię kochać, bo psy tego nie potrafią. Ich miłość do nas jest bezinteresowna - dlatego tak cierpią porzucone. Bo nie rozumieją jak można tak po prostu przestać kochać... Platon czeka, a my razem z nim. Zastanów się, porozmawiaj z bliskimi. Może właśnie Ty podarujesz mu dom, o jakim śni nocami w swojej zimnej, mokrej budce. Jest szczepiony i odrobaczany, gotów do adopcji już od dawna. Nie pozwólmy by spędził życie w schronisku! Okaż serduszko i zadzwoń! Kontakt w sprawie adopcji: lub po godz. 17: