Przestraszoną Melę ktoś podrzucił na teren schroniska. Sporo czasu zajęło pracownikom schroniska i wolontariuszom przekonanie suni, że nie trzeba się bać ludzi - na szczęście udało się :) Sunia stała się pogodnym, otwartym stworzeniem. Została też wkrótce adoptowana. Niestety, bardzo szybko wróciła z adopcji - okazało się, że straszliwie rozpacza, kiedy zostaje sama w domu. W stresie zniszczyła opiekunom sporo przedmiotów... Nie rozumie dlaczego ją opuszczono, zostawiono samą - pojawia się paniczny lęk przed samotnością, którego efektem jest niszczenie wszystkiego, co wpadnie w paszczę... Mela potrzebuje więc domu, w którym zawsze ktoś jest (babcia, dziadek) lub takiego opiekuna, który ma doświadczenie w pracy z psami i fachowo pomoże suczce przezwyciężyć lęki. Melunia jest młodziutka, łatwo się uczy - potrzebna jest jednak wiedza i doświadczenie, by uprać się z lękiem separacyjnym Meli. Wierzymy głęboko, że znajdzie się dla suczki odpowiedzialny dom i dobry, mądry opiekun. Mela jest przecież bardzo młodziutkim i w dodatku prześlicznym pieskiem, nie sposób pogodzić się z myślą, że miałaby zostać w schronisku na zawsze... Tel. (rok ur. 2015)