Sammer to "czekoladowe" cudo o szerokim uśmiechu. Pierwszy raz do schroniska trafił w połowie 2010 r. i po kilku miesiącach znalazł dom, sprawował się bez zarzutu, dogadał się nawet z papugą rezydentką. To nie on zawiódł, a człowiek, który okazał się być nieodpowiedzialnym i bezdusznym. Sammer został porzucony w pobliżu schroniska, tylko na tyle było stać jego pseudoopiekuna. Zdezorientowany, ze strachem w oczach, zabiedzony i zaniedbany czekał na nas w swoim boksie. Psina bardzo źle znosi warunki, w jakich przyszło mu wegetować. Dla Sammera, człowiek był i jest najważniejszy na świecie. Bez czułego słowa, przytulania, regularnych spacerów... marnieje, smutnieje, traci wiarę. Nasze odwiedziny to jedyne radosne momenty w jego życiu. Ale im dłużej siedzi za kratami, tym więcej czasu zajmuje mu odzyskanie spokoju i wyluzowanie na spacerze. Więc na początku biegniemy, by jak najszybciej dotrzeć na polanę, gdzie nie słychać szczekania i nie czuć strachu współbraci. Sammer podskakuje, łapie patyki, goni za piłką, obwąchuje każdy krzak, wszędzie go pełno. Potem wtula się w nasze ramiona, obdarza najszczerszym uśmiechem... dla takich momentów warto być wolontariuszem. Sammer jest dorosłym ok. 5-letnim psem średniej wielkości, trochę zwariowanym ale na pewno pozytywnie nastawionym do otoczenia. Sammer nie szuka problemów, nie zaczepia innych psów, ma spore pokłady energii więc nadaje się raczej do domu z większymi dziećmi... Kontakt w sprawie adopcji Natalia