Silver to czarne srebro, które powinno dostać złoty medal za pogodę ducha i żywiołowość, których Mu człowiek nie zdołał odebrać mimo parszywych starań. To około dwuletni mix labradora, wprawdzie jest nieco mniejszy niż labkowa ustawa przewiduje, ale nadrabia 100% – owym labusiowym charakterem. Przyjaciel całego ludzkiego, dziecięcego i psiego świata (kocich testerów pod ręką nie mamy), w ludzko – psie stado wchodzi z energetycznym łoskotem, ale bardzo pozytywnie i bez rozdeptywania. Na szyi Silverka widać ślady zetknięcia się z ludzką brutalnością – psiak ma na szyi wielkie rany od łańcucha, który istota zwana (jakże mylnie!) człowiekiem zaplątała Mu podczas przywiązywania go do zimnej i przeciekającej budy. Na futrze Silvera rozrabiały pchły, w brzuszku robale, a pojęcie szczepienia na wściekliznę i choroby zakaźne nie istniało wcale w życiu tego Czarnuszka. Kilka dni temu Silver trafił do Domu Tymczasowego, w którym fantastyczni Ludzie Go odrobaczyli, wykąpali i odpchlili, a za kilka dni zostaną wykonane obowiązkowe szczepienia. Najważniejszy element, na podstawie którego odróżniamy zazwyczaj psa od suczki, u Silverka jeszcze znajduje się na miejscu (czyli w okolicach ogona, ale myślę, że tego akurat tłumaczyć nie musimy…), lecz kastracja jest już zaplanowana i odbędzie się wówczas, gdy psiak będzie już zaszczepiony. Silver w Domu Tymczasowym upaja się wolnością od łańcucha, pieszczotami ludzkiej ręki i pełną miską, energia zaś jaką z siebie wydziela byłaby w stanie zasilić reaktor atomowy. Kocha suczki namiętnie, z psami się przyjaźni, a dzieci soczyście oblizuje. Jego niemal stale merdający ogon i bardzo pozytywna reakcja na głos człowieka mówi nam, że Silver ma przed sobą przyszłość, w sobie potencjał, a za sobą przeszłość, o której nie chce pamiętać. To czarne srebro poszukuje Cudownego Człowieka, który nie zrazi się początkowymi wypadkami w zakresie czystości (to problem, nad którym nikt nigdy nie pracował z Silverem), pozwoli na spacerach intensywnie niuchać, ale konsekwencją i łagodnością pokaże temu wspaniałemu psu, że na smyczy można wędrować kulturalnie i niekoniecznie z wrzeszczącym człowiekiem uczepionym jej drugiego końca. Udowodnijmy Silverowi, że Człowiekom można zaufać i dajmy Mu Nowy Dom! Taki z kanapą, drapankiem i wszechobecną miłością! Kontakt w sprawie adopcji: ☎ (Ryszard), ☎ (Małgorzata)