Czy możliwe, że los Miodka jeszcze się odmieni? Czy ten młodziutki pies będzie skazany na życie w schronisku do końca swoich dni, czy też znajdzie się ktoś, kto zechce mu pomóc?

Włóczącego się po ogródkach działkowych Miodka odtransportowano do schroniska - bardzo wychudzonego, zabiedzonego i mocno zaniedbanego...
Tuż po schroniskowej kwarantannie pies ciężko zachorował na nosówkę... Dzięki opiece wolontariuszki, która w trakcie leczenia zabrała go ze schroniska do domu, udało się psiaka uratować, przeżył. Po nosówce pozostała mu jednak neurologiczna zmiana w postaci tiku (drgania prawej strony ciała - czasem łapa, czasem ucho). W normalnym funkcjonowaniu ten tik Miodkowi zupełnie nie przeszkadza, nie jest uciążliwy, nic go nie boli - jest zupełnie zdrowym psem, któremu po przebytej chorobie pozostała tego rodzaju pamiątka...

Miodek to duży, młody pies, ma około 3 lata. Przyjacielski, radosny, chętny do zabawy, jednak dość niesforny. Ma też zakodowane w swej pięknej główce, żeby bronić opiekuna, stąd zdarzały się przypadki, że bywał agresywny w stosunku do innych psów, kotów a i ludziom też potrafił pokazać ząbki... Nie nadaje się do domu z dziećmi. Bardzo przydałaby mu się przestrzeń, dom z dużym ogrodem albo wybieg. Swoimi gabarytami wzbudza respekt - mógłby się odnaleźć jako pies stróżujący (dopóki nikt się nie zorientuje jaka z niego ciapa) :) Przyszły właściciel Miodusia będzie musiał stanowczo wyznaczyć psu granice, pokazać co wolno a czego nie, jak zachowuje się porządny pies, a jak nie powinien. Miodek nie może być również psem jednego właściciela - traktuje go wtedy jak swoją własność i nie pozwala nikomu się zbliżyć. Nad ułożeniem i wychowaniem psa powinni więc pracować wszyscy domownicy a praca ta wymagała będzie wiedzy i doświadczenia.

Tymczasem Miodek ciągle tkwi, biedaczysko, w schronisku, na dużym wybiegu. Tu socjalizowały go i ułożyły inne psy, dobrze się z nimi rozumie. Na spacerach z wolontariuszami jest grzeczny, posłuszny, spokojny.

Ludzie odwiedzający schronisko od razu zwracają uwagę na przepięknego, dużego Miodka, majestatycznie leżącego wśród drzew - prawdziwą wisienkę na schroniskowym torcie... Pies jest piękny - niestety, nikt go nie chce... Zarówno tik, będący pozostałością po chorobie, jak również krnąbrny, nieukształtowany charakter psiaka odstraszają ludzi poszukujących psa dla siebie...
W dobrych, fachowych rękach Miodek mógłby stać się wartościowym, porządnym psem, towarzyszącym człowiekowi.
Takich dobrych, ludzkich rąk oczekuje Miodek. Tylko takie ręce są w stanie wyciągnąć go ze schroniskowego kojca - w przeciwnym razie będzie musiał pozostać tu na zawsze...

Zainteresowanych Miodkiem i tych, którym nie jest obojętny jego los - więcej informacji o psiaku chętnie udzielę telefonicznie. Można także przyjść do schroniska, zobaczyć