Dlaczego tak się dzieje? Pies, który mógł być szczęśliwy. Mógł dzielić to szczęście we wspaniałym domu u boku ukochanych właścicieli. W tym konkretnym dotychczasowym psim życiu jednak tak na pewno nie było. Historia Boni na pewno nie należy do najweselszych. Jakiś człowiek sprawił, że w tej suni obudził się przeraźliwy lęk. To on powoduje, że najbardziej pragnie uciec od ludzi, schować się w kącie i już nigdy nie móc stamtąd wyjść. Panicznie boi się ludzi i tego co może ją spotkać z ich strony. Widok ludzkiej ręki to kolejny bodziec, który oznacza dla niej jedno - cierpienie. Nieludzko potraktowana jeszcze długo nie będzie potrafiła zaufać ludziom. Jednak my staramy się pokazać inne oblicze człowieka. Takie, które rozumie, dba i kocha. Póki co to wszystko jest jej jeszcze strasznie pojąć, ale z wielką nadzieją wyczekujemy dnia kiedy rankiem sama zbliży się do krat i z weselem przywita nas radośnie a potem odnajdzie szczęście w nowym domu, z rodziną, która tak samo jak i my pokaże jej tą lepszą stronę życia, pełną radości.