Witam. Jestem więźniem schroniska od kilku lat. Mam na imię Waldek. Sporo ludzi boi się mnie. Ale to ja kiedyś bałem się panicznie Was! Ludzi. Z panicznego strachu, w akcie desperacji zacząłem pokazywać zęby. Ale od początku. Zostałem porzucony przez.. opiekuna na jakimś osiedlu. Szukałem go długo. Liczyłem, że to było może niechcący i mnie ha naiwne psisko. Macie rację! Zrezygnowałem i chciałem znaleźć nowego przyjaciela. łaziłem za ludźmi i to był błąd. Zaczęło się od uderzeń reklamówką. Później jakiś kopniak, kamień. Najgorsze było gdy dopadali mnie na klatce schodowej. Chowałem się tam przed deszczem, chłodem. Te potwory odcinali mi drogę bardzo wyłem i błagałem o pomoc. Ale kundlom się nie pomaga. Czasem hałas spłoszył oprawców.. No więc z tej rozpaczy stałem się odludkiem. pokazującym zęby i obszczekującym na zapas.. Nieliczni tylko chcieli mi jakoś pomóc, dali jeść, pogłaskali - ich się nie bałem. I tak zapadł na mnie wyrok i trafiłem do schroniska z tą moją złą sławą. Schronisko jest likwidowane. Błagam! Dajcie mi szansę! Kto się mnie nie będzie bał? Da mi miejsce u siebie? Uwielbiam spacery! To takie cudowne chwile. Aż żyć się chce dla nich tylko! Piesek jest w średnim wieku (ur. ok. 2007 r.), wykastrowany. Nie nadaje się do dzieci, osoby doświadczone w pracy z psiakami bardzo mile widziane! Z psami łagodnymi może się dogadać, koty niesprawdzone. Pies jak wie, że nic mu nie grozi, to jest przyjacielski, ale nie jest typem przytulaka! Należy się temu psu dom! Nie zasłużył sobie na to co go spotkało. Bez adopcji.. nie ma szans. Zadzwoń: Waldek czeka w schronisku w Busku-Zdroju.