Spójrz na tę ślicznotkę. Trochę koślawa, trochę wyleniała. Ale te oczy! Pełne nadziei, radości i szczęścia. Oto Wandzia, kruszynka, która mając lat 10 poznaje świat. Całą sobą chłonie każdą zwyczajną rzecz. Słońce, trawę, piasek pod łapkami. Zachwyca ją pełna miseczka. A nade wszystko cieszy się bliskością człowieka, który pogłaszcze, utuli, obdarzy dobrym słowem. Bo do niedawna Wandzia znała tylko ból, cierpienie, niewolę i zapach zbliżającej się śmierci. Całe życie spędziła zamknięta w małym, ciemnym pomieszczeniu. Wygłodzona, chora, umęczona, torturowana w ten sposób przez zbieraczkę zwierząt, traktującą żywe stworzenia jak przedmioty. W wyniku interwencji Wandzia została odebrana kobiecie i trafiła pod opiekę Fundacji Zwierzęca Polana. Teraz ta psinka jest pogodna, uśmiechnięta, ciekawska, absolutnie rozczulająca. Już wie, że obecność człowieka nie oznacza cierpienia. Że ludzie potrafią kochać. I całą sobą okazuje wdzięczność za to, co powinno być zwyczajne, normalne. Nie będziemy owijać w bawełnę. Ta ślicznota nie jest ani młoda, ani zdrowa. Lata egzystencji w dramatycznych warunkach odcisnęły piętno na jej ciele. Do końca życia będzie chora, ale ma szansę żyć. Nikt nie wie jak długo. Czy znajdzie się ktoś, kto podaruje jej dom, pomimo tego, że nie jest ślicznym, zdrowym szczeniakiem? Ktoś, dla kogo ważniejsze od jego komfortu będzie to, że Wandzia poczuje się kochana? Spójrz na nią. To prawdziwa wojowniczka, która otwiera się na świat i całe dobro, jakie jest na nim do poznania. Jedno jest pewne. Jeśli przyjmiesz tę kruszynę pod swój dach i do swojego serca, w zamian otrzymasz o niebo więcej, niż tylko radość z posiadania psa. Otrzymasz wdzięczność suni, którą uratujesz i staniesz się dla niej wszystkim, o czym marzyła przez ostatnich 10 lat. Obowiązują procedury adopcyjne (ankieta i umowa)