Rózia i Fruzia – siostry bliźniaczki, zarówno w zachowaniu jak i wyglądzie. Czasami trudno je odróżnić na pierwszy rzut oka ;) Siostry nie miały dobrego startu w życiu, zostały zabrane w połowie maja z podsiedleckiej wsi, gdzie nie czekałoby ich nic dobrego. Fruzia to bardzo pogodny, energiczny szczeniak. Niczego się nie boi. Trudno jej ustać w miejscu. Ciągle w ruchu, we wspólnej zabawie z siostrą Rózią. Trudno jednak stwierdzić, która pierwsza zaczyna. Obie są zaczepne. Ale jak zaczepia ludzia, to na pewno jest Fruzia. Napsocić, poszaleć, dużo zjeść i chwilę pospać – odpocząć – to jej motto życiowe. Typowy szczęśliwy szczeniak . A, jeszcze pociągać ciocię lub wujka za nogawkę i namówić na to siostrę. Potem się przytulić, popatrzeć maślanymi oczkami, i na chwilę zasnąć. Lubi ludzi i psy. Uparta, nie zważa na strofowanie psów rezydentów. Jęknie, otrzepie się i znowu zaczepia. Bardzo by chciała, by starsze towarzystwo zwróciło na nią uwagę, nie traktowało jak szczeniaka. Ta niespożyta energia powoduje, że Fruzi trudniej wykonać zabiegi pielęgnacyjne. Ona po prostu nie ma na to czasu ;) Przy tym wszystkim jest niezwykle krucha, delikatna. Ma gładkie, jedwabiste futerko, nieco ciemniejsze od siostry. Rózia to także bardzo pogodny, energiczny szczeniak. Uwielbia wspólne zabawy z siostrą Fruzią. Trudno jednak stwierdzić, która pierwsza zaczyna i która jest bardziej w tym uparta. Ale jak zaczepia psa, to raczej jest Rózia. Jest małym głodomorkiem, który za jedzenie zrobi wszystko. Nawet się pokłóci z Fruzią. Mimo to za siostrą pójdzie w ogień. Nie trzeba jej długo namawiać na szaleństwo. Można pokusić się o stwierdzenie, że woli psy niż ludzi. Bardziej jest na nie otwarta. Przy człowieku daje pierwszeństwo siostrze, niech ona wybada ludzia. Ale to nie oznacza, że się ich boi. Musi przez chwilkę nabrać zaufania. Równie uparta jak siostra, nie zważa na strofowanie psów rezydentów. Jęknie, otrzepie się i znowu zaczepia. Rózia potrafi być chwilę w bezruchu, przez to łatwiej jest wykonać jej zabiegi pielęgnacyjne. Jest jeszcze bardziej krucha i delikatna niż Fruzia. Futerko ma nieco puszyste, jaśniejsze od siostry. Na tylnej lewej łapce biała plamka. Dzięki temu można je odróżnić wizualnie. Obie pięknie załatwiają się na podkłady, od samego początku przybycia do DT. Jeśli mają taką możliwość, to robią na dworze. Odrobaczone, zachipowane, przed nimi pierwsze szczepienia. Będą raczej małymi suczkami (mają ok. 2kg) - ich mama jest niedużą sunią przed kolana. Siostry czekają na dom w DT na warszawskiej Białołęce. Chcemy znaleźć siostrzyczkom domy najlepsze z możliwych, dlatego osoby zainteresowane adopcją będziemy prosili o wypełnienie ankiety adopcyjnej, zgodę na wizytę przed i po adopcyjną oraz sterylizację w odpowiednim wieku. Zastrzegamy sobie prawo wyboru domu. Nie decyduje kolejność zgłoszeń. Kontakt w sprawie adopcji: (jeśli nie odbiorę proszę o smsa koniecznie z imieniem psa) NIE WYDAJEMY PSÓW DO BUDY I NA ŁAŃCUCH ! Szczeniaki szybko dorastają - trzeba je wychować na mądre i dobre psy. Zwierzę nie jest rzeczą. Adoptując szczeniaka, bierzemy na siebie odpowiedzialność za los żywego stworzenia na następne kilkanaście lat. Psa nigdy nie można porzucić. Żaden wyjazd, kłótnia w rodzinie, narodziny dziecka czy przeprowadzka nie zwalniają nas z człowieczeństwa.