31 grudnia miał być najszczęśliwszym dniem w życiu Willego. Pewna rodzina zdecydowała się na jego adopcję. Łzy szczęścia nie jednemu popłynęły z oczu. Daleka to była droga do domu, prawie 600 kilometrów. Mieliśmy nadzieję, że to podróż w jedną stronę, ale niestety adopcja zmieniła się w najgorszy dramat, który nie powinien się wydarzyć. Maleńki, strudzony piesek ogarnięty koszmarem zafundowanym przez CZŁOWIEKA, przebył najtrudniejszą drogę swego życia. Willy został oszukany i odarty ze swej godności. Wystarczyło 5 godzin , aby naszego staruszka wsadzono w pociąg powrotny. Bo zbyt mocno kochał, bo chciał na rączki, bo chciał na łóżko, bo sikał i szczekał. Bo…. Co jeszcze może przeszkadzać ludziom u psiego staruszka?? Odpowiedź jest tylko jedna : wszystko. Willy nie zasłużył na taki los, nie zasłużył na odrzucenie i tak okrutną poniewierkę. Ma teraz wrócić do zimnego boksu ?? Nasz maluch ma ok. 14 lat, nie ma czasu czekać. Prosimy o CUD odpowiedzialnej miłości i kontakt do opiekunki w przypadku decyzji o adopcji: