Historia : Pies, który wracał co jakiś czas do schroniska. Teraz już na stałe. Całe swoje krótkie życie spędzał na ulicy. Jak właściciel wracał do domu, to Żak miał gdzie przenocować, ale był szczęśliwy. Jego Pan człowiek chory ( nadużywa alkoholu), nieodpowiedzialny. Kiedy trafił do nas pierwszy raz cały pobyt nie jadł. Trwało to 8 dni. Przez przypadek odnalazł się właściciel. Okazało się, że pies mu uciekł. Wtedy nie znaliśmy jeszcze prawdy o tym człowieku. Trafił do nas kilka miesięcy później - z KARTECZKĄ, że się PSA ZRZEKA ręce nam opadły. Pan trafił do szpitala- pewnie na stałe, a ja wiedziałam co tego psa czeka. Znowu nie jadł, przeraźliwie wył, a po kilku dniach zaczął nadgryzać swój ogon. Pies cierpi. Przez głupotę człowieka!!! Wyzdrowiał. Wymagał szczególnej opieki.. Myślałam, że już się pogodził z pobytem w schronisku.. Aż pewnego dnia patrzymy, a Żakuś prawie odgryzł sobie ogon. Natychmiast operacja. Ogonek musiał zostać amputowany. Minęło tyle lat.. Żakuś pogodził się z pobytem w schronisku. Ale nadal bardzo marzymy o kochającym Domu dla Niego. By Ktoś o Niego dbał, karmił, tulił.. Pięknie chodzi na smyczy. Lubi czasem pobiegać. Do szczęścia potrzeba mu jedynie Człowieka. Może zamieszkać nawet w ocieplonej budce na podwórku, byle tylko nie był w schronisku. Dogaduje się z suczkami. Ma ok 6-7 lat. Wykastrowany, zaszczepiony, zaczipowany Przebywa w Radomiu, ale może Ktoś z Warszawy pokocha? Bardzo proszę.. KASIA