Zorka owczareczką byłaby, gdyby... I gdyby tak było, ludzie by się o nią bili. Ale nie jest i pewnie nikt się bić nie będzie, bo czasem to "prawie" czyni różnicę nie do pokonania. Zora jest młodziutka i strasznie ciągnie ją do ludzi. Byle bliżej, byle bardziej się wtulić, byle poczuć wsparcie. Długo już na to czeka, na ten bliski kontakt z człowiekiem - musiała trafić do schroniska jako trochę tylko większy szczeniak. Cud, że zamiast obawiać się ludzi, tak bardzo się do nich przylepia. Jest ciągle w takim wieku, że szybko zapomni o złej przeszłości i o tych wszystkich smutkach i traumach, jakie miała wątpliwą przyjemność przeżyć. Ale do tego potrzebny jest dom, jak najszybciej. Nie wiemy, na jak długo starczy jej samozaparcia, aby wygrzebywać z pamięci dobre wspomnienia, z czasów, gdy była czyjaś