Witam Was, jestem Zyzio. Zostałem zabrany przez wolontariuszy fundacji z bardzo smutnych warunków. Byłem zupełnie sam w zimnej, mokrej i głuchej szopie, przykuty łańcuchem do ściany. Po 13 latach mojego życia ktoś odmienił mój los i zabrał mnie stamtąd. Na początku bardzo się bałem… Zabrano mnie też do weterynarza i okazało się, ze jestem jeszcze zdrowym psem! Trzęsłem się ze strachu przed nowym, nieznanym światem. Szybko jednak się przekonałem, że nowi ludzie, którzy mnie otaczają, nie chcą zrobić mi nic złego i teraz już bardzo się uspokoiłem. Mówią, że jestem wspaniałym i uroczym pieskiem. Że mimo wieku mam w sobie wiele młodzieńczej energii. To prawda – lubię sobie pohasać, pobiegać, dużo teraz węszę, macham ogonkiem i uśmiecham się na widok mojego opiekuna „na chwilę”. Wcześniej nie miałem tego wszystkiego, dlatego tak się cieszę. Jestem grzecznym, cichym i opanowanym pieskiem. Nie będę robił nikomu żadnych kłopotów, tylko proszę – dajcie mi dom… Bardzo bym chciał choć na starość zaznać opiekę prawdziwego właściciela i mieć taki naprawdę swój własny, ciepły kąt. Czy jeszcze się doczekam? Jakbyś pomyślał o mojej adopcji – możesz najpierw się ze mną zapoznać. Obowiązują procedury adopcyjne! Polegają one na poznaniu nowych opiekunów przez nas i naszych podopiecznych oraz upewnieniu się, że oddajemy zwierzę w godne warunki do kochających właścicieli. Informujemy, że fundacja nie wydaje zwierząt: na prezent,"dla mamy", "dla dziecka", na łańcuch, "na obejście", "żeby szczekał" ani "żeby odstraszał". Szukamy im kochających domów, w których będą traktowane jak członek rodziny.