Lupo to starszy psiak, może mieć ok. 8-9 lat. Trafił do schroniska w marcu 2014r. Doszły do nas informacje, że Lupo został znaleziony przy torach kolejowych, leżał tam kilka dni nikt go nie widział. Na szczęście pewnego dnia jakiś dobry człowiek nie odwrócił wzorku, widząc z pociągu leżącego psa poinformował odpowiednie instytucje.

Pierwszy spacer z Lupo dał nam kilka bardzo pozytywnych informacji o nim. Początkowo Lupo trochę się denerwował wychodząc z boksu ale potem emocje opadły. Niektóre psiaki zaczepiały go ale Lupo nie zwracał na to uwagi. Spodobała mu się sunia Malwina, która przez cały czas towarzyszyła nam na spacerze ale Lupo pokazywała ząbki - ehhh taka jest właśnie nasza Malwina.

Lupo jest super w stosunku do ludzi, lubi głaskanie, przytulanie (czeka go czesanie i obcięcie dreadów przy uszach). W boksie mieszka z młodym psiakiem i dogadują się ze sobą. Lupo radzi sobie ładnie na smyczy ale nie lubi wracać do boksu.

Piękny i fajny psiak. Zazdroszczę osobie, która go adoptuje. Lupo potrzebuje dobrego, ciepłego domu na starość, potrzebuje ludzi, którzy otoczą go opieką i sprawią, że Lupo zacznie przeżywać drugą młodość.

14.05.2014

LUPO bardzo cierpliwie znosi zabiegi pielęgnacyjne. Spokojnie można było go wyczesać, powycinac dready w okolicach uszu i przy zadzie.

Cały czas chudzina z niego dlatego dostaje teraz podwójne porcje jedzonka, rano i popołudniem.

Lupo w boksie jest smutnym psem ale zmienia się diametrlanie kiedy wychodzi na spacer. Wówczas ogarnia go radość, chce biegać, przytulać się, jest wesoły. Do boksu wraca ale nie chce wchodzić (niestety sporo psiaków w schronisku ma coś takiego). Czasami trzeba brać go na ręce ale wtedy Lupo denerwuje się, próbuje podgryzac ręce (nie robi przy tym krzywdy, po prostu nie chce być zamknięty, chce być wolny, miec swojego człowieka). Zawsze z trudem wracam z Lupo ze spaceru. Serce boli kiedy musze go zostawić w boksie. Póki co nie ma wyjścia ale może szczęście uśmiechnie się do Lupo, może ktoś pokocha tego wspaniałego staruszka.