Z każdym dniem moje szanse na dom maleją, z każdym dniem jestem coraz starszy. Mam około 8 lat, a starszych psów nikt nie chce. Wiem to, tyle razy już widziałem, jak ludzie zachwycają się maluchami, a na mnie nawet nikt nie spojrzał. Bo na mojej czarnej mordce jeszcze bardziej widać kontrast , jaki tworzy siwa broda. A ja nie mam na to wpływu. Zacząłem zawadzać moim właścicielom. Postanowili się mnie pozbyć, wywożąc mnie w nieznane mi wcześniej miejsce i tam zostawiając. Czekałem na nich 2 tygodnie. Miałem nadzieję, że wrócą, ale niestety nikt się nie pojawił. Byłem bardzo głodny i straciłem dużo na wadze. Pewnego dnia leżałem koło jednej z bram domu. Podjechał tam samochód, mężczyzna podniósł mnie z ziemi, zapakował do auta i przywiózł do miejsca podobnego do schroniska. Nakarmili mnie, dali pić i spokojne miejsce do odpoczynku. Opatrzyli moje chore ucho, z którego wycieka ropa i krew. Codziennie podają mi lecznicze krople i czuję się już coraz lepiej. Mimo, że dobrze się mną tu zajmują to nie jestem szczęśliwy. Najbardziej chciałbym, żeby ktoś mnie pokochał tak bardzo bardzo mocno, tak na całe życie, tak żeby mnie przytulał, żeby drapał po pleckach, tu z tyłu, koło ogona i za uszkami. Bo ja jestem urodzonym pieszczochem. Jeśli mógłbym mieć jakieś życzenie, to chciałbym zamieszkać w domu z ogrodzonym terenem, mieć ciepłą i suchą budę, a także otrzymać choć troszkę miłości i pieszczot. Będzie mi też dobrze w mieszkaniu w bloku, bo ja jestem psem średniej wielkości, w kłębie sięgam kolana. Może szukasz spokojnego, przyjaznego, starszego psa, który będzie Ci wierny do ostatniego oddechu, który będzie Cię kochał do ostatniego bicia serca. Proszę nie wahaj się i nie pozwól mi spędzić reszty życia w samotności i smutku. Czekam na Ciebie.
Historia Orkisza: https://www.

Kontakt w sprawie adopcji:
tel:
mail:
Facebook: http://www.