Co powiedziałby nam Tramp, gdyby potrafił posługiwać się ludzkim językiem ? Jaka byłaby jego opowieść ? Znamy jedynie część jego historii i nie jest ona niestety bajką. Jego życie rozpoczęło się mniej więcej 4 lata temu. Wydaje się, że nie jest to długi okres czasu, jednak temu psiakowi przyniósł on masę cierpienia i rozczarowań. Smutek, strach i ból - to jego jedyni towarzysze. Tramp chciał być najbardziej oddanym przyjacielem człowieka, niestety człowiek nigdy nie był oddany jemu. Jego przyjaciółką była samotność, kompanem głód, powiernikiem metalowy łańcuch, domem kilka desek skleconych w całość, wcześniej może jakaś klatka. Wciąż tylko smutek, ciemność, strach, obojętność otoczenia - i on, pośrodku beznadziei. Nasze drogi splotły się ze ścieżkami Trampa w zeszłym roku. Na dworze temperatura oscylująca w okolicy zera, przenikliwy wiatr i przymarzająca mżawka - a na polu, próbujący znaleźć odrobinę ostoi, choć trochę ciepła i bezpieczeństwa wtulający się w krzak - cień żywej istoty. Duży, dostojny pies drżący niczym liść targany bezlitosną wichurą. Rozbiegane, przerażone oczy pod osłoną pięknych, przybrudzonych kłaczkowych "rzęs". Początkowo Tramp był przestraszony, bardzo poddańczy. Zainteresowanie człowieka wzbudzało w nim lęk. Nie ufał. Przecież zawsze był niezauważany - ot, zwykły łańcuchowy burek. Poddawał się przy każdym dotyku, kulił się pod krzakami, ogon podwinięty.... Nie było w nim grama agresji, ani odrobiny. Jedynie przeraźliwie poddańcza, sparaliżowana strachem uległość. Tramp nigdy nie opowie nam jak dokładnie wyglądało jego życie, jednak pewne wskazówki daje nam jego ciało. Zęby starte od gryzienia metalu, panicznie podkulony ogon, skurczona cała sylwetka, chore uszy, wymiociny z żby one były jego pożywieniem ? Zęby zostały sprawdzone, nie bolą go obecnie, nic się z nimi nie dzieje, jednak w przyszłości trzeba będzie zwracać na nie uwagę. Przerażenie minęło. Udało się mu zaufać człowiekowi. Słuch uratowany dosłownie w ostatniej chwili. Ogromne zapalenie zarówno ucha środkowego, i jak i zewnętrznego prawie mu go odebrało (jaki to musiał być ból ! - uszach tego psiaka było dosłownie bagno - jedna wielka, czarna, ropiejąca, śmierdząca maź). Do tego dochodziła masa kleszczy, zapalenie skóry... Psiak od długiego już czasu mieszka w domu tymczasowym, który pracował nad jego zachowaniami. Jest o niebo lepiej, jednak Tramp do szczęścia potrzebuje innego psiaka. Nie ze wszystkimi się jednak dogaduje. Potrzebuje psa nie dominującego, najlepiej średniej wielkości, ze stabilną psychiką. Tramp szuka domku, jednak nie kojca, musi mieć możliwość mieszkania w domu, lecz potrzebuje swobody, lubi przebywać na zewnątrz. W domu tymczasowym mieszka z kotem. Psiak daje przy sobie zrobić wszystko. Spacer z nim nie jest zwykłym spacerem - jeśli mu na to pozwolisz Tramp będzie się ciągnął, zaczepiał inne psy i obszczekiwał samochody, jeśli jednak poświęcisz mu uwagę, zajmiesz go wykonywaniem komend (co lubi) i po prostu skupisz na nim a nie np. na gapieniu się w telefon, wtedy będzie bardzo fajnym towarzyszem wędrówki. Trampa los porządnie doświadczył, co zostawiło ślad również na jego zdrowiu, psiak musi być kompany w specjalnym szamponie, musi też mieć zakrapiane oczy i wciąż sprawdzane i czyszczone uszy. Tramp ma założoną książeczkę, jest wykastrowany, zaszczepiony, odpchlony i odrobaczony. Zwierz obecnie przebywa w Legnicy. Jeśli szukasz idealnego psiaczka, z pełną psią etykietą, nad którym nie trzeba będzie pracować - Tramp nie jest dla Ciebie, jednak jeśli chcesz wlać sens w zmęczone psie istnienie - Tramp czeka z utęsknieniem. Kontakt: .